ἐπάρκεια

ἐπάρκεσις

ἐπαρκέω-ῶ
ἐπάρκεσις, εως (ἡ) action de secourir, défense, Soph. O.C. 447 ; Eur. Hec. 759.
Étym. ἐπαρκέω.