ἐπαρυστρίς

ἐπαρύτω

ἐπαρχία
ἐπ·αρύτω (ao. ἐπήρυσα) [ᾰρ] puiser, D. Chrys. 1, p. 411 ||
Moy. m. sign. Plut. M. 600c.