ἐπείνυμι

ἔπειξις

Ἐπειοί
ἔπειξις, εως (ἡ) hâte, empressement, Plut. Rom. 29 ; Luc. D. mer. 10, 3 ; App. Mithr. 79, etc.
Étym. ἐπείγω.