ἐπενθρῴσκω

ἐπενθύμημα

ἐπενθύμησις
ἐπ·ενθύμημα, ατος (τὸ) [ῡ] nouvel enthymème à l’appui d’un premier, Arstt. Rhet. Al. 33, 1 ; Hermog. Rhet. 126, 4.
Étym. ἐπί, ἐνθυμέομαι.