ἐπενθύμημα

ἐπενθύμησις

ἐπενθών
ἐπενθύμησις, εως (ἡ) [ῡ] addition d’un enthymème à l’appui d’un premier, Gr. cor. p. 1147, 25 ; Bas. 1, 13.
Étym. ἐπί, ἐνθυμέομαι.