ἐπιϐρύκω

ἐπιϐρυχάομαι-ῶμαι

ἐπιϐρύω
ἐπι·ϐρυχάομαι-ῶμαι [ῡ] rugir contre, rugir, Nonn. D. 2, 245 ; Arstd. t. 2, 394.