ἐπιϐρυχάομαι-ῶμαι

ἐπιϐρύω

ἐπιϐρωμάομαι-ῶμαι
ἐπι·ϐρύω, sourdre ou germer en abondance, Thcr. Idyl. 22, 43 ; ἐπ. σκώληξι, Alciphr. 1, 17, pulluler de vers.