ἐπιχασμάομαι-ῶμαι

ἐπιχαυνόομαι-οῦμαι

ἐπιχέζω
ἐπι·χαυνόομαι-οῦμαι, s’enfler de, s’enorgueillir de, dat. Jambl. Protr. p. 362.