ἐπιχαυνόομαι-οῦμαι

ἐπιχέζω

ἐπιχειλής
ἐπι·χέζω (f. -χεσοῦμαι, pf. -κέχοδα) embrener, Ar. Lys. 440, Eccl. 640, Av. 68.