ἐπίχρυσος

ἐπί·χρυσος, ος, ον [ῡ] plaqué d’or, doré, Hdt. 1, 50 ; 2, 182, etc. ; Xén. Mem. 3, 10, 14 ; Plat. Leg. 800e ; en parl. de chaussures, Lgs 1, 5 ; fig. en parl. d’un homme riche (cf. franç. cousu d’or) Hld. 2, 8.