ἐπιδιαλύω

ἐπιδιαμένω

ἐπιδιαμονή
ἐπι·διαμένω, rester encore, persévérer, continuer d’exister, Nicom. Arithm. 68 ; Diosc. 1, 11 et 105 ; Artém. 67 Reiff ; DL. Proœm. 11.