ἐπιδιαγιγνώσκω

ἐπιδιαθήκη

ἐπιδιαιρετέον
ἐπι·διαθήκη, ης (ἡ)
1 addition à un testament, codicille, Jos. A.J. 17, 9, 4 ||
2 dépôt d’une caution, d’un gage, Lys.
Étym. Harp.