ἐπικραιαίνω

ἐπι·κραιαίνω (impf. 3 sg. ἐπεκραίαινε, Il. 3, 302 ; ao. 3 sg. ἐπεκρήηνε, Call. Dian. 40 ; impér. ἐπικρήηνον, Il. 1, 455) épq. c. le suiv.