ἐπίκριον

ἐπίκρισις

ἐπικριτέον
ἐπίκρισις, εως (ἡ) décision, détermination, Str. 7 ; Plut. M. 43c, etc. ; Dysc. Pron. 351c, Adv. 551.
Étym. ἐπικρίνω.