ἐπιλυμαίνομαι

ἐπιλυπέω-ῶ

ἐπιλυπία
ἐπι·λυπέω-ῶ [ῡ] affliger encore plus, Hdt. 9, 50 ; Spt. 2 Macc. 4, 37 et 8, 32 ; Sext. M. 11, 127.