ἐπιφωνηματικός

ἐπιφωνηματικῶς

ἐπιφωνημάτιον
ἐπιφωνηματικῶς [ᾰ] adv. comme un épiphonème, Hermog. Rhet. 79, 2 ; D. Phal. 51, 3.