ἐπιψιθυρίζω

ἐπίψογος

ἐπιψόγως
ἐπί·ψογος, ος, ον :
1 blâmable, Xén. Lac. 14, 7 ; Plut. Cim. c. Luc. 7 ||
2 act. qui blâme, Eschl. Ag. 611.
Étym. ἐπί, ψόγος.