ἐπηγορεύω

ἐπηγορία

ἐπῄειν
ἐπηγορία, ας (ἡ)
1 accusation, blâme, DC. 43, 46 ; 55, 18 ; 60, 4 ; 66, 2, etc. ||
2 appellation, nom, c. προσηγορία, Nyss. 3, 1104 Migne ||
E Dor. ἐπαγ- [ᾱ] Pd. (Ath. 574a, conj.).
Étym. cf. le préc.