ἐρεείνω
ἐρεθίζωἐρεείνω (seul.
prés. et impf.)
I
1 interroger,
demander : τινά, Od. 7, 31, etc. interroger qqn ; τι,
Il. 6, 145,
etc. ; Thcr.
Idyl. 25, 3,
demander qqe ch. ; τινά τι, Od. 1, 220, etc. demander qqe ch. à qqn ; ἀμφί
τινι, Od. 24,
262, questionner au sujet de qqn ||
2 rechercher :
τινά, Batr.
52, qqn ||
3 essayer :
κιθάραν, Hh.
Merc. 487, une
lyre ||
II p.
ext. dire, parler, en gén.
Hh. Merc.
313 dout. ||
Moy. (seul. impf. 3 sg. poét.
ἐρεείνετο) interroger, demander,
Od. 17, 305
||
E Prés. Il. 6, 145 ; Hh. Merc. 487 ; A. Rh. 3, 1099 ;
Plut. M.
288. Impf.
ἐρέεινον, Od.
4, 137 ; A. Rh.
3, 90.
Étym.
ἔρομαι.