Εὐϐούλη

εὐϐουλία

Εὐϐουλίδης
εὐϐουλία, ας (ἡ) bon conseil, prudence, Eschl. Pr. 1035, 1038 ; Soph. Ant. 1050 ; Thc. 1, 78 ; Plat. Prot. 318e, etc.
Étym. εὔϐουλος.