εὐδαιμόνημα

εὐδαιμονία

Εὐδαιμονίδας
εὐδαιμονία, ας ()
1 bonheur, prospérité, Hh. 10, 5 ; Pd. P. 3, 84 ; Hdt. 1, 5, etc. ; Att. ; au pl. Eur. I.A. 591, Plat. Phæd. 115d ||
2 particul. richesses, abondance de biens, Thc. 2, 97 ; en parl. des ressources d’un pays, Hdt. 5, 28, etc. ||
E Ion. -ίη, Hh. Hdt. ll. cc.
Étym. εὐδαίμων.