εὐδιάγνωστος

εὐδιάγωγος

εὐδιάζω
εὐ·διάγωγος, ος, ον [ᾰ]
1 pass. qui passe agréablement son temps, joyeux, Diosc. 4, 61 ||
2 act. réjouissant, agréable, Phil. 1, 52.
Étym. εὖ, διάγω.