εὐέστιος

εὐεστώ

εὐετηρία
εὐ·εστώ (ἡ) bon état, bonne situation, prospérité, Hdt. 1, 85 ; Eschl. Sept. 187, Ag. 647, et 929 ; Démocr. (DL. 9, 45) etc. ||
E Seul. dat. εὐεστοῖ, Hdt. Eschl. et acc. εὐεστώ, Démocr. l. c.
Étym. εὖ, ἐστώ.