εὐγλώχιν

εὖγμα

εὖγμαι
εὖγμα, ατος (τὸ)
1 vanterie, fanfaronnade, Od. 22, 249 ||
2 au pl. vœux, prières, Eschl. Pr. 584, Ch. 463 ; Soph. Ant. 1185 ; Ar. Th. 354 ; Call. L. Pall. 139.
Étym. εὔχομαι.