εὐκρινής

εὐκρινῶς

εὔκριτος
εὐκρινῶς [ῐ] adv.
1 en bon ordre, Xén. Œc. 8, 19 ||
2 distinctement, clairement, Plat. Soph. 242c ||
3 en choisissant avec soin : οὐκ εὐ. sans choix, Str. 779 ||
Cp. εὐκρινέστερον, Plat. Rsp. 564c ||
E Ion. εὐκρινέως, Hpc. l. c.
Étym. εὐκρινής.