εὐμοιρέω-ῶ

εὐμοιρία

εὔμοιρος
εὐμοιρία, ας (ἡ) bonne part, bon lot, d’où :
1 bon état (du corps, de la voix, etc.) Luc. Eun. 8, Salt. 72, Rh. præc. 8 ||
2 abs. bonheur, Plut. M. 14c ||
3 avantage, talent, DH. Rhet. 5, 3.
Étym. εὔμοιρος.