εὔομϐρος

εὐομιλία

εὐόμιλος
εὐομιλία, ας (ἡ) [μῑ] commerce agréable, d’où enjouement, plaisanterie, Charis. 33, 12 ; 549, 10 (Gramm. lat. Keil).
Étym. εὐόμιλος.