Εὐφράτης

εὐφρονέων

εὐφρόνη
εὐ·φρονέων, part. prés. seul. aux formes suiv. : ἐϋφρονέων, Il. 1, 73, etc. ; ἐϋφρονέουσα, A. Rh. 3, 998 ; εὐφρονέοντες, Man. 1, 233, bien pensant, sage, avisé, prudent.
Étym. εὖ, φρονέω.