εὐρόως

ἐΰρραπις

ἐϋρραφής
ἐΰ·ρραπις, gén. ιδος (ὁ, ἡ) [ᾰ] à la belle ou forte tige, Nonn. D. 4, 1.
Étym. εὖ, ῥαπίς.