εὐσωματέω-ῶ

εὐσωματώδης

Εὔσωρος
εὐ·σωματώδης, ης, ες [ᾰ] robuste, dont le corps a belle apparence, Arstt. Probl. 2, 31, au cp. -έστερος.
Étym. εὖ, σῶμα, -ωδης.