εὐ·τραφής, ής, ές
[
ᾰ]
1 pass. bien nourri, gras, fort, Hpc. Aër. 289 ; Eur. I.T. 304, etc. ; Plat. Leg. 835d ||
2 act. nourrissant, Eschl.
Sept. 308,
Ch. 898
||
Cp. -έστερος, Arstt.
H.A. 7,
1.
Sup. -έστατος, Eschl.
Sept. 309 ;
Gal. 2,
203.
Étym.
εὖ, τρέφω.