εὐηγεσίη

εὐηγορέω-ῶ

εὐηγορία
εὐηγορέω-ῶ, dire du bien de, louer, vanter, célébrer, Eub. fr. 71 Kock, conj. εὐηγορῶν, p. εὐηγόρων ||
E Dor. part. ao. pass. εὐαγορηθείς [ᾱ] Pd. I. 1, 51.
Étym. εὐήγορος, cf. εὐαγορέω.