εὐώδης

εὐωδία

εὐωδιάζω
εὐωδία, ας (ἡ)
1 bonne odeur, Xén. Conv. 2, 3 ; Plut. M. 421b ; au pl. Plat. Tim. 65a ||
2 parfum, DS. 1, 84 au plur. ||
E Ion. -ίη, Hdt. 4, 75.
Étym. εὐωδής.