ἐξαμαρτία

ἐξαμαυρόω-ῶ

ἐξαμαύρωσις
ἐξ·αμαυρόω-ῶ [ᾰμ] (ao. ἐξημαύρωσα, ao. pass. ἐξημαυρώθην) obscurcir complètement, d’où affaiblir, Hpc. 380, 52 ; fig. Lgn 17 ; au pass. Eur. Phaëth. fr. 2, 64 ; Th. C.P. 1, 16, 4.