γαμοκλοπέω-ῶ

γαμοκλοπία

γαμοκλόπος
γαμοκλοπία, ας (ἡ) [γᾰ] crime d’adultère, Sib. 2, 52 ; 5, 429.
Étym. γαμοκλόπος.