γενεθλιαλογικός

γενεθλιαλόγος

γενεθλιάς
γενεθλια·λόγος, ου (ὁ) [ᾱ] tireur d’horoscopes, Artém. 2, 69 ; Porph. etc.
Étym. γενέθλιος, λέγω.