γλαμυρός

γλάμων

γλάνις
γλάμων, ωνος (ὁ, ἡ) [ᾰ] c. le préc. Ar. Ran. 588 ; Eccl. 254 ; Eup. (Sch.-Ar. Vesp. 897) ; Lys. 142, 5.