γλάνις

E D’ord. masc. Arstt. H.A. 8, 20, 1, etc. ; fém. Paus. 4, 34, 2. — Déclin. d’après deux th. : th. γλανιδ- : gén. γλάνιδος, Mnésim. (Ath. 403b) ou γλανίδος, Ephipp. (Ath. 322d) ; dat. γλάνιδι, Ath. 311f ; acc. pl. γλάνιδας, Ath. 312a ; th. γλανι- : gén. γλάνιος (var. γλάνεως), Arstt. H.A. 8, 20 ; dat. γλάνει (var. γλανί, γλανεῖ) ibid. ; acc. γλάνιν, Antiatt. (Bkk. 88, 6) ; plur. nom. γλάνιες Matr. (Ath. 136c) ou γλάνεις, Arstt. l. c. ; Paus. l. c. ; gén. γλανίων (var. γλανιῶν, γλανέων) Arstt. ibid. Formes communes aux deux th. : nom. sg. γλάνις, Arstt. l. c. ; var. γλανίς, γλανής, Arstt. H.A. 9, 37 ; dat. pl. γλάνισι, Paus. l. c.