γονυκαμψεπίκυρτος

γονυκλαυσάγρυπνα

γονυκλισία
γονυ·κλαυσ·άγρυπνα ou mieux γονυ·καυσ·άγρυπνα, ης (ἡ) qui brise ou mieux qui brûle les genoux et chasse le sommeil (la goutte), Luc. Trag. 201.
Étym. γ. κλαίω ou καίω, ἄγρυπνος.