γυναιμανής

γύναιον

γύναιος
γύναιον, ου (τὸ) [ῠ] petite femme :
1 t. d’affection, Ar. Th. 792, Vesp. 610 ; Luc. Ic. 15, etc. ||
2 en mauv. part, petit bout de femme, femmelette, Dém. 787, 25 ; Arstt. Nic. 9, 11, 4.
Étym. γυνή.