γήτιον

γητομέω-ῶ

γητόμος
*γητομέω-ῶ, seul. dor. γατομέω [ᾱ] fendre la terre (pour ouvrir une mine), A. Rh. 2, 1006 ; Lyc. 268, 1396.
Étym. *γητόμος.