αἱματοποσία

αἱματοπώτης

αἱματοπώτις
αἱματο·πώτης, ου (ὁ) [ᾰ] qui boit ou suce le sang, Ar. Eq. 198, 208.
Étym. αἷ. πίνω, cf. πέπωκα.