αἱρετέος

αἱρετίζω

αἱρετικός
αἱρετίζω (ao. ᾑρέτισα, pf. ᾑρέτικα) choisir, préférer, s’attacher à, acc. Hpc. 1282, 20 ; Babr. 61, 5 ; Spt. Gen. 3, 20 ; Num. 14, 8 ; 1 Par. 28, 4 ; avec un inf. Spt. Judith, 11, 1 ; avec une prop. inf. Spt. 1 Par. 28, 6 ||
Moy. (ao. ᾑρετισάμην) m. sign. Ctés. Pers. 9 ; Spt. Ps. 24, 13 ; 131, 14 ; 1 Macc. 2, 19 ; 9, 30 ; NT. Matth. 12, 18.
Étym. αἱρετός.