Ἁλία

ἁλιάδαι

ἁλιάετος
ἁλιάδαι, ῶν (οἱ) [ᾰᾰ] marins (litt. enfants de la mer) Soph. Aj. 880 (gén. dor. ἁλιαδᾶν).
Étym. ἅλς.