ἁλμυρότης

ἁλμυρώδης

ἁλμώδης
ἁλμυρώδης, ης, ες [ῠ] d’apparence saline, Hpc. 165f, 184f, 979e, etc. ; Th. C.P. 3, 17, 2 ; en parl. de la Mer morte, Jos. B.J. 4, 8, 2.
Étym. ἁ. -ωδης.