ἁπαλόχροος-ους

ἁπαλό·χροος-ους, οος-ους, οον-ουν (gén. -οος, dat. -οϊ, acc. -οα, acc. pl. -οας) [ᾰᾰ] à la peau tendre ou délicate, Hh. Ven. 14 ; Hés. O. 517 ; Anth. 12, 133 ; Nonn. D. 9, 192, etc.