ἁπαλοτρεφής

ἁπαλόφρων

ἁπαλόχροος-ους
ἁπαλό·φρων, ων, ον, gén. ονος, au cœur délicat (litt. tendre) Anth. 7, 403 ; Clém. 108.
Étym. ἁ. φρήν.