ἀπαλοάω

ἁπαλόθριξ

ἀπαλοιάω
ἁπαλό·θριξ, gén. -τριχος (ὁ, ἡ) [ᾰᾰῐχ] à la chevelure douce ou souple, Eur. Bacch. 1185.
Étym. ἁπαλός, θρίξ.