ἁψικόρως

ἁψιμαχέω-ῶ

ἁψιμαχία
ἁψιμαχέω-ῶ, f. ήσω [ῐμᾰ] escarmoucher, DS. 11, 52 ; Plut. Crass. 10 ; Polyen 1, 18 ; fig. engager une dispute, Pol. 17, 8, 4.
Étym. *ἁψίμαχος, v. ἁψιμάχως.