ἁψιμαχέω-ῶ

ἁψιμαχία

ἁψιμάχως
ἁψιμαχία, ας (ἡ) [ῐμᾰ]
1 escarmouche, Pol. 5, 49, 5 ; DS. 20, 29 ; d’où en gén. rixe, DH. 1, 79 ; 6, 22, etc. ||
2 fig. dispute, querelle, Eschn. 51, 37 ; DH. 6, 34 ; Plut. Luc. etc.
Étym. *ἁψίμαχος, v. le suiv.